Biorąc pod uwagę fakt iż zdarzyło mi się w końcu odnowić przedpokój (zawzięcie całą noc malowałam i może idealnie nie jest.. ale po mojemu ;) ) zaczęłam się rozglądać za czymś czego bardzo mi w nim od dawna brakowało. Wieszaka na ubrania. Stoi tam co prawda szafa, ale zawsze wygodniej wrzucić kurtkę, czy też sweter na owy wieszak. Efekty poszukiwań niżej, niestety cenowo niektóre mnie zamordowały, a portfel krzyknął Fu** NO! Are you kidding me?!
Na http://sofer.pl/ - 85 zł
Na http://przestrzen.com.pl/ juz 110 zł.


Troszkę większa wersja z http://behome.pl/ cena.. ekhm bagatela 299 zł.





Wciąż pomysłowamanufaktura cena 86 zł
(rozpaczam.. bo finanse leżąco-kwiczące, a toż to ideał <3 )

AWARIa! dom potrzebny na wczoraj! Jeśli ktoś ma ochotę udostępnić, proszę się nie krępować.  

Rzep to sympatyczny, drobny, wręcz chudy kocurek. Jest przyjazny w stosunku do ludzi i innych kotow. Nadaje sie do dzieci, rowniez malych. Nawet ciegniety za ogon nie drapie. Ze wzgledu na charakter zostal nazwany Rzepem. Kocur niechetnie odkleja sie od ludzi. Uwielbia byc glaskany i przytulany, śpi z człowiekiem i chodzi za nim krok w krok. Nie przerażają go tłumy w domu, nie należy do bojaźliwych.Jeszcze miesiac temu mial dom, kocich kumpli i rodzine. Obecnie stracil wszystko. Udalo mu sie znalezc na cito dom tymczasowy, niestety na krótko. Obecnie bardzo tymczasowo przebywa w Grodzisku (mozliwość dowozu kociaka do Warszawy), osoba która zgodziła się go przetrzymać jest uczulona na koty z tego względu Rzep pilnie potrzebuje domu, najlepiej stałego.. 
Jesli mozesz pomoc prosimy pisz!

KONTAKT: shiva.mruu@gmail.com

Do dzieci: tak
Do kotow: tak
Do psów: nie sprawdzono
Odrobaczenie: tak
Kastracja: tak
Kuweta: tak
Książeczka zdrowia kota: tak

Patrząc dzisiaj na Moirę z Tawerny Baldricka i zachwyt autora  nad kocim dzieciństwem przypomniał mi się Piekielny Koci Dwupak, który trafił do nas z głębokiej Polskiej wsi, gdzie o kotach wie się tyle, że łapią myszy.
- Kastracja? Sterylizacja? Weterynatz?
- Pani! To nie krowa, po kiego grzyba weterynarz?! Po kiego kastracja. Nie godzi się, a i kosztuje, a przeto wykarmić rodzine trzeba, zresztą większość i tak umiera..

W ramach przypomnienia..Już w przeszłości wychowywaliśmy maleńki dwupak -> BRYGADA AR.


Dzieciaki podrzuciła nam "zatroskana dobra dusza", która coby za dużo nie mówić, pomaga chetnie, ale nie swoim kosztem, bo przecież "ja nie mam miejsca na koty, Wy macie już trzy to dwa nie zrobią róznicy, a szkoda było je zostawić tam". Tak więc przygarnęliśmy na jeden dzień, bo dom stały miał być juz załatwiony... Był, ale idź Pan w diabły z takim domem, gdzie kobieta stwierdza, że "te kociaki są chore, wyleczcie, bo nie wezmę, nie mam pieniedzy na weterynarza!".


Wyleczyliśmy, bo i cóż było robić, kiedy Layla kichała z taką mocą, że aż rezydenci podskakiwali ze strachu. Miłej Pani jednak dzieciaków nie oddaliśmy, gdyż nie posiadały gwarancji producenta, że do końca swoich dni pozostaną zdrowe, a wiadomo.. weterynarz za darmo nie wyleczy.

Szukanie domu dla tej dwójki mimo iż nie kryłam ani trochę, z faktem iż są wyjatkowymi łobuzami (takie oto apele szły do znajomych: Apeluję do ludzi z sumieniem! Niech się ktoś zlituje i przygarnie koci dwupak zanim wyrżnę kolejnego orła o kocie zabawki porozrzucane po całym domu..), nie było trudne. Gromada chętnych pojawiła się juz pierwszego dnia po wrzuceniu ogłoszenia. Trudność sprawił jak zawsze wybór domu idealnego i w tym przypadku było to prawdziwe wyzwanie, bo starałam się dopasować im dom do charakterków.
Określenie żywiołowe to po stokroć za mało w ich przypadku.



Tequilla, która jak wiadomo nie wyzbyła się instynktu macierzyńskiego po sterylizacji i uwielbia matkować wszystkiemu co jest mniejsze od niej pierwszy raz w życiu miała przy nich dosyć :)
Wyprowadzały ją z równowagi dokumentnie.
W końcu trafiły do młodej pary, która uparła się, zeby przynajmniej je zobaczyć (mimo iż były już obiecane komus innemu). Odwiedzili nas z psiakiem, mieli okazję zobaczyć jak Dante wariuje i roznosi mi dom w strzępy i zakochali się po uszy ..z wzajemnością. Dzieciaki zareagowały na ta dwójkę na tyle fajnie, że zmuszona byłam poinformować poprzednich zainteresowanych, że adopcja nie aktualna.
Zapamiętam te piekielne pomioty do końca życia.. a przynajmniej do następnego remontu w domu ;)

Na czcigodna Basted!
Toż to już prawie dwa lata od ostatniego wpisu minęły.. Aż strach przeglądać zaprzyjaźnione blogi, bo nie łatwo będzie nadrobić zaległości, a i z przykrością stwierdzić, ze nie tylko nas leń ogarnął i pisać się nie chce.
Nie zliczę już nawet ile razy do owego wpisu siadałam. Jednak "za dużo na głowie" robi swoje.
A i przyznać zgodnie z prawdą wypadałoby, że i czasami się nie chciało pisać i próby powrócenia z nowościami na bloga kończyły się fiaskiem.
Jednakże co sie odwlecze to nie uciecze i tak oto choćby ten jeden wpis na blogu zawita.
Pozmieniało się u nas. Nie przestaliśmy tymczasować, chociaż jak Bóg, siła wyższa (czy kto w co wierzy) mi świadkiem próbowaliśmy! Koty jednak jakimś cudem niewytłumaczalnym w domu się pojawiały. A to znajomy się musiał wyprowadzić z domu i przyjaciela zabrać nie mógł, a to biedny znaleziony pod blokiem przez sąsiada i "pani weźmie, bo ja nie moge", a to znowu za kratami klatki w lecznicy miaukoli ot sobie pan kocur brutalnie serce na strzępy rwąc z premedytacją. O tych wszystkich warto wspomnieć, bo łobuzy się trafiały ( pewnie w ramach kary za zaniedbanie bloga ;) ), ale nie tym razem.
Dziś szybko i konkretnie sprawy bieżące, czyli moi koci rezydenci.
Tequilla i Tigerro mają się.. jak zawsze w zasadzie. Ni je ziębi, ni je grzeje czy są na blogu czy nie. Zdrowi, rozsypujący po całym domu sierść ( już koce zamiast kotów czesać zaczynam, bo czesanie kotów mija się z celem) i radośni.